Η κατάσταση των πραγμάτων στα πανεπιστήμια εντελώς συνοπτικά

[demetris]

Ο παλαιός νόμος-πλαίσιο από το 1982 έως σήμερα όπως αποδείχτηκε στην πράξη δεν λειτούργησε για την επίτευξη του σκοπού της αναβάθμισης των πανεπιστημίων.
Απόδειξη ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πολύ χαμηλά σε όλες τις διεθνείς κατατάξεις.
Το αστείο είναι ότι "εξάγουμε" σαν χώρα δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, οι οποίοι αποδέχονται βέβαια τους κανόνες λειτουργίας των ξένων, φημισμένων (ή όχι) πανεπιστημίων, ώστε να αποκτήσουν και το αντίστοιχο υψηλής (ή όχι) αξίας πτυχίο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούμε να θέσουμε αντίστοιχους κανόνες στα δικά μας πανεπιστήμια.
Προσωπικά θα ήθελα να προβληματιστούμε για το αν είναι δυνατόν με τη συνέχιση της υπάρχουσας κατάστασης να γίνουμε ανταγωνιστικοί διεθνώς, αν μας ενδιαφέρει φυσικά κάτι τέτοιο.

[Pavlos]

Ανταγωνιστικότητα χωρίς έλεγχο δε γίνεται!!! Ανταγωνιστικότητα και αποδοτικότητα είναι αλληλοεπιδρούμενες έννοεις(σχέση ισοδυναμίας!!!). Η υπάρχουσα κατάσταση όμως δε είναι μόνο η κατάσταση που επικρατεί μέσα στα πανεπιστήμια, αλλά και η νοοτροποία του Έλληνα πάνω στην εκπαίδευση και γενικότερα...
Επομένως χωρίς κριτήρια αξιολόγησης, χωρίς έλεγχο αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας, και για να το πάω ένα click παραπέρα, χωρίς φιλότιμο και αξιοπρέπεια, δε θα γίνει καμία αλλαγή.

[demetris]

Πρέπει να δούμε το ζήτημα και οικονομικά:

Όταν ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα απεργεί, τότε δεν πληρώνεται για τις μέρες που απεργεί.

Στα πλαίσια της συνταγματικά κατοχυρωμένης ισότητας των ελλήνων πολιτών θα πρέπει όλο το προσωπικό των τμημάτων που τελούν 40 μέρες και πλέον υπό κατάληψη να μην πληρωθούν.

(Ας εξαιρεθούν μόνον οι διοικητικοί για τις ημέρες όπου έγιναν οι εγγραφές νέων φοιτητών και όσοι αποδεδειγμένα εργάστηκαν)

Αφού η νοοτροπία δεν αλλάζει από την μία μέρα στην άλλη, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: δεν δουλεύεις, δεν πληρώνεσαι!

[Pavlos]

Είχα παρόμοια συζήτηση σήμερα με τη μητέρα μου.. Μου κατηγορούσε την τωρινή κυβέρνηση για αυτά που "περνάμε" και ότι είναι αλήτες. Προσπαθούσα να της εξηγήσω ότι όντως ισχύει αλλά...
Όταν ένας καθηγητής αργεί στο μάθημά του για τον x-y-z λόγο τι γίνεται?
Όταν δεν διδάσκει το μάθημα που πρέπει να διδάσκει, και πόσο μάλλον όπως πρέπει, τότε τι γίνεται?
Όταν ένας δημόσιος υπάλληλος πάει χτυπάει κάρτα και φεύγει για να πάει σε δεύτερη δουλειά τι γίνεται?
Όταν κάνει τα στραβά μάτια ή "τα παίρνει" ο εκάστοτε αρμόδιος σε παρατυπίες-λαμογιές-ρουφιανιές τι γίνεται?
Όταν υπάρχουν τόσα άτομα που δηλώνουν ψεύτικα στοιχεία για να πάρουν παραπάνω λεφτά τι γίνεται?
Και άλλα πολλά...!!
Ποιός ελέγχει? Ποιός δουλεύει? Ποιός πληρώνεται?
Ο φασισμός των απεργών!!!
Το ζήτημα δυστυχώς δεν περιορίζεται στα πανεπιστήμια και δε μπορώ να μη ξεφύγω από το Πεδίο Ορισμού...!

[demetris]

Η φύση απεχθάνεται την ανισορροπία. Μέσα από ταλαντώσεις οδηγείται τελικά σε ισορροπία.
Έτσι και με όλους αυτούς που πληρώνονται και δεν εργάζονται ουσιαστικά, τώρα που τελείωσαν τα δανεικά θα ταξινομηθούν εκεί που τους αρμόζει: στους μη αμοιβόμενους.
Το πως θα γίνει είναι έως και αδιάφορο, αλλά θα γίνει!