Η ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας: μία αποτυχία...

[demetris]

που αρνούμαστε να αποδεχτούμε.

Αν συγκρίνει κανείς την Ελλάδα του 1980 με την σημερινή θα δει ότι η σύγκριση είναι απελπιστικά οδυνηρή:

Είχαμε επάρκεια τροφίμων πάνω από 80% και τώρα έχουμε κάτω από 20%.

Είχαμε ελληνική βιομηχανία (έστω με λανθασμένες επιλογές αρκετές φορές) και τώρα έχει μείνει μικρός αριθμός αμιγώς ελληνικών βιομηχανιών.

Είχαμε μικρό δημόσιο τομέα ο οποίος δεν αποτελούσε επίζηλη θέση για τους νέους και τώρα έχουμε γιγάντιο δημόσιο, την Νο 1 επιλογή των αριστούχων μαθητών... Θλίψη!

Είχαμε εθνική αξιοπρέπεια και τώρα δύο "ευρωπαίοι ηγέτες" της συμφοράς μας κουνάνε το δάχτυλο και μας υποδεικνύουν πότε θα κάνουμε δημοψήφισμα και με τι ερώτημα...

Ας συνεχίσουν και άλλοι την απαρίθμηση...

Η ουσία είναι ότι πρέπει επιτέλους να κάνουμε νηφάλια μία αποτίμηση της συμμετοχής της χώρας στο εγχείρημα της "Ευρώπης"
(Αλήθεια έχουμε το δικαίωμα να απαγορεύσουμε την χρήση του όρου "Ευρώπη" σήμερα; Έχουμε συνειδητοποιήσει τα "brand names" που διαχειριζόμαστε ή απλά περνιόμαστε για μάγκες επειδή αγοράζουμε αυτοκίνητα πολυτελείας από τους Τεύτονες;)

[demetris]

Μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. διαφαίνεται στον ορίζοντα η διάσπασή της.
Μπορεί να διαφώνησε τώρα μόνον η Μ. Βρεταννία, αλλά ο ασκός του Αιόλου άνοιξε:
μείον ένα κράτος τώρα, μείον δύο κράτη αύριο, μείον πέντε κράτη μεθαύριο...